kanalizasyon

''bu sayfa tuvalet görevi görüyor yalnızca dışkının klozette başlayıp özgürlüğüne kavuşmasıyla biten yolculuğu''

31 Mayıs 2011 Salı

yoksa! sen de mi

dede,

kızamadın değil mi bana sen de
kızma bana
ben sevdim ama
kendimden de çok sevmişim ve unutmuşum kendimi o sokaklarda
da
son sözleri fena dağladı lakin yüreğimi-yalan diyemem ya sana da
hukukumuz var dayanan o'ndan öncesine

haddimi aştım ben
dur şimdi bişey deme
kolların olsun istedimdi;kollarım
sarayım senin için de doya doya-haddim nerede
ellerim okşarken saçlarını-o minicik yavruydu
senin ellerinle-öyle dokundum saçlarına
öyle sevdim-haddimi ardımda yorgun ve terli-soluk soluğa
amma
dudakları.. o dudakları
ben vardım dudaklarında-kocaman-bir savaşçı edasıyla-ve boynu avuçlarımda
ben-dim o/ kalmadı hiç ''iki'nin hatrı- bırakmadım üç'ü boynu bükük''
kızma bana sen de/nefret etme

ben çok sevdim o'nu
ben o oldum
ben kendimden oldum
zaman dediler-daha ağır bindi üstüme
kaydı avuçlarımdan-toz oldu-takılı kaldım o tarihte

son yaşlarım çığlık çığlığa senin kelimelerine döküldü
elinde sigaran vardı
ağzın duman-beni avutan
bakışların vardı yüzümde
bakışlarım vardı kaçak-  cesurdu da

kızma bana dede sen de
ben çok seveceğim o'nu
benden nefret etsen de

30 Mayıs 2011 Pazartesi

acizlik abidesi

bak!
ben burdayım
tam karşında
ayaklar altında
***
gerçekten muhtaç mıyım sana ya da -dım
sonra hırçınlığım korku mu saldı dört bir yana
uzatamadığım başımı koparsınlar damla damla dökülsün sözcükler yere
kokuşmuş mu acaba
***
sen değil bendim
benim korkak olan
peki şimdi ne olacak dersin
endişelisin değil mi karşına çıkarsam diye
***
bencillik yok dedim
ama üsteledim
işte korktukça ben
çırpındıkça-karsında buldun beni
***
herşeyden birşeyler cıkarmak için elimden geleni yaptım
sonra yaşadığımı anladığım anda ölmüş olduğumu farkettim
göğe uzandı gözlerim
karanlıktı
çünkü tüm yıldızlar saçlarındaydı
sen tek başına bir evren-din
***
bu kadar mı muhtacım sana
beni ben ne ara kaybettim sende
ve neden tüm sokaklardan sen çıktın
sen belirdin denizde
peki ya ben
beni ben ne ara bıraktım sende

27 Mayıs 2011 Cuma

çok garip değil mi sence de

kadınım-sevgilim

sen hiç yarım kaldın mı
alıp götürdüler mi düşlerini de
sonra kayboldular mı ortadan bir anda
sen hiç birine dokundun mu dokunduğun sonra dokundu başka ellere
sarıldı-öptü okşadı belki de
soluğunu alıp götürdüler mi hiç senin
tıkandın mı
öylece kalakaldın mı aklın karmaşık ve belirsiz zamanın içinde sürüklendin mi
zaman geçerken sen takılıkaldın mı o son saatte-tarihte
peki umutsuzca sen umutla bekledin mi
onları yine de haklı çıkarmaya-masum kılmaya çalıştın mı
orada öylece dururken eridin mi sonra kül kül savruldun mu
yine de seni seveceğim ömrümün sonuna dek dedin mi
dökülene dek son damlana dek hem de
peki sana şunu fısıldadılar mı giderayak
'pişman olacağımı biliyorum ama...'
gözyaşları olmasaydı belki sevmezdin değil mi onları sen de
ağladıklarını gördüğün için mi hala savunabiliyorsun onları
seni senden aldılar mı
kendini göremediğin oldu mu aynada
onların biryerde kucak kucağa mutluluk saçtıklarını düşünürken kendini düşünemediğin oldu mu
onlar için kendine sırt çevirdin mi hiç
yeminler ettin mi sözler verdin mi
onlar için
kendini resmin içinde bulamadığın oldu mu
kadınım-sevgilim
pat diye düştün ve paramparça gördün mü kendini ve unufak etti mi son sözleri
uyurken onlarla birlikte hep kesildi mi uykun ya giderlerse diye korkuyla uyandın mı
sevişirken düşlerinde onlar sen sadece seyrettin ve gıkın cıkmadı değil mi senin de
kadınım-sevgilim
sevgilim-kadınım
izole bi hayatın oldu mu senin
bakarken göremediğin/işitirken duyamadığın/değerken dokunamadığın/konuşurken sessiz kaldığın
oldu mu senin
o sokaklardan korktun mu- peki ya şehirden- olmayacağın bi tarih için karar kıldınız mı en sonunda
kelime kelime sona yaklaşırken mektubun sonunu veremediğin oldu mu
sonsuz olduğuna inandığın için
kadınım-sevgilim
sevgilim-kadınım
doğmayacak çocuğum
uyumaktan korktun mu sen hiç